134 - 137ste Dag Whakatane - Hamilton

Dag 134 - woensdag 18 januari - Whakatane/Ohope naar Rotorua

Na een opvallend rustige nacht, de camping was druk met veel jeugd, staan we op met een helemaal grijze lucht. Het is wel warm met 20 graden. Er zitten wel hele kleine gaatjes in de bewolking dus het kan toch wel weer een mooie dag worden.
In Whakatane doen we boodschappen bij een winkel in het centrum. Dit geeft aan dat de plaats niet zo groot is. Wel heel veel motels/hotels/campings/lodges maar lang niet alles zit vol. We rijden eerst naar Te Puke, de kiwi(fruit) hoofdstad van de wereld. In NZ spreekt met altijd over kiwifruit want er is ook een kiwi maar dat is een vogel. Het kiwifruit is pas veel later in NZ geïntroduceerd vanuit China. Het is officieel de Chinese kruisbes en zaden zijn begin 20ste eeuw door iemand vanuit China meegenomen. De vrucht sloeg zo aan dat men er maar een andere naam voor bedacht heeft, de kiwi. Misverstanden alom want ze hadden al iets met die naam, vandaar dus kiwi-fruit. NZ is na Italië de grootste producent.
Bij een kiwi-fruit bedrijf hebben we voor het eerst gezien waar de vrucht vandaan komt. Een boom-achtige plant, een stam met zijtakken met hele lange uitlopers. Een soort horizontale plataan met zijtakken alsof het klimop is. Aan deze takken zitten de vruchten (foto). Je kunt er een heel mooi overdekt prieeltje van maken. Bij het bedrijf drinken we koffie met een kiwi-gebakje. Smullen ..En kopen nog wat kleine dingetjes.
Na dit bezoek rijden we door over een soort hoogvlakte naar Rotorua. Dit is de vulkaanhoofdstad van de wereld. Nergens vind je zoveel vulkaanverschijnselen zo dicht bij elkaar. Nadeel is dat er in de stad/dorp een penetrante geur hangt van zwavel en rotte eieren. Je wilt wat zien en meemaken als toerist en dit hoort er dan ook bij. Morgen wat meer details over de stad en de omliggende geisers, pruttelaars met modder, stoomgaten en andere uitingen van aardwarmte.
Vandaag een veelal bewolkte, maar wel droge dag, temperatuur is goed (23 gr) en de wind houdt zicht rustig.

Dag 135 - donderdag 19 januari - Rotorua

Een van de hoogtepunten van de reis was vandaag. Zoals gisteren al geschreven is er erg veel vulkaanactiviteit in de buurt. We hebben dit van dichtbij bekeken en het was weer uniek. Het eerst waren we in de Waimangu Volcanic Valley. Daar hebben we een track gelopen van 2 uur langs allerlei vulkaanactiviteiten. Opmerkelijke dingen die we gezien hebben zijn het Frying Pan Lake. Een kratermeer (foto) dat continue borrelt zodat het lijkt of het meer kookt. De temperatuur is ongeveer 55 gr. Het water stroomt via een riviertje uit het meer. De wandel-track volgt dit riviertje en onderweg zien we allerlei andere dingen. Veel gekleurde formaties en lagen in groen, geel, wit en veel andere kleuren. Schitterend meren van 80 graden in blauw en grijs, terrassen in allerlei kleuren. Indrukwekkend en uniek. Alles gaat vergezeld van stoom en de bekende zwavelgeur, beter bekend als rotte eieren lucht. Een aantal foto's geven weer wat we zoal gezien hebben. Aan het eind van de wandeltocht is er 'n bus die ons weer naar het begin brengt. Heel mooi allemaal.
Van hier zijn we doorgereden naar een volgende bezienswaardigheid. Pruttelaars met modder. Een grijze vlakte met op verschillende plaatsen pruttelend modder. Ook hier stoom en stank, maar het is wel mooi. Vooral de langzame pruttelaars zijn gewoon leuk. Plop.. dan 3-5 seconden niets en dan weer .. plop .. leuk om te zien.
Het volgende park is het Wai-O-Tapu Thermal Wonderland. Hier een route van 1,5 uur gelopen door een vlak terrein met kraters en meren. De een nog indrukwekkender dan de andere. De echt grote vulkaan spuit rond 10 uur 's morgens en daarvoor zijn we te laat. Maar dat is niet zo erg, want deze spuit kunstmatig. Men gooit er een soort waspoeder in en dan gaat de geiser even later spuiten. In Amerika en Ijsland is deze techniek verboden. De kraters kenmerken zich door de grijze pruttelende modder diep onderin en door de vaak gele wanden door het zwavel. Het grootste meer heet The Champagne Pool. Een groot meer (foto) met allerlei kleuren, rood-achtig langs de randen en fel gele vlekken verderop. Het meer bubbelt overal, vandaar de naam champagne. Het water aan de oppervlakte is 74 gr en het meer is 62 m diep. Er komt erg veel stoom af en daarom is een overzichtsfoto moeilijk te maken. Aan het einde van de wandeltocht zien we nog een bijna lichtgevend groen/geel meer. Het heet Devil's Bath en de kleur komt door inwerking van allerlei mineralen. Je krijgt de neiging om te denken dat het is bijgekleurd zo fel is het, maar dat is gelukkig niet waar.
Het was een heel mooie dag met heel veel echte natuur. Wat we gezien hebben vandaag is allemaal echt en niet door mensen gemaakt/aangelegd. Veel van wat we gezien hebben bestaat al honderden jaren en dat blijft ook zo. In andere parken heeft men met behulp van zeeppoeder getracht geisers te laten spuiten op vaste tijden met als resultaat dat een groot aantal het niet meer doen. Jammer maar ook hier is commercie belangrijker.
Wij hebben in ieder geval genoten van dit unieke natuurverschijnsel..
Het was een dag met wolken en zon, 24 gr en een beetje wind.

Dag 136 - vrijdag 20 januari - Rotorua naar Taumarunui

Een mooie route langs het grootste meer van Australasia, Lake Taupo. Het is een gigantisch meer met een omtrek van 200km, Het is 26.000 jaar geleden ontstaan door de grootste vulkaanuitbarsting ooit. Geschiedschrijving geeft aan dat de hemel dagenlang zo rood was als bloed in Rome en China. In totaal zou 1200 km³ de lucht zijn ingeblazen. Een erg groot maar mooi meer tot gevolg. We rijden langs een Geothermal Power Station. Het staat een koeltoren bij die je ook in Nederland ziet. Er wordt water uit 600m diepte opgepompt. De temperatuur van dat water is 250gr en het kookt niet (vanwege de druk). Het superhete water mag in een grote ruimte ineens ontsnappen, het verdampt onmiddellijk en er ontstaat 'droge' stoom (er is geen druppeltje water meer aanwezig). Deze 'droge' stoom drijft stoomturbines aan. Een deel van het water gaat terug de bodem in. Het resultaat is wel dat sinds de bouw in 1963 van de twintig actieve geisers in de buurt er niet een meer over is.
Als we het meer achter ons hebben gelaten gaan we door het Tongariro National Park. Hier kun je prachtige wandelingen maken, maar het weer is er vandaag niet naar. De weg gaat langs tenminste 3 actieve vulkanen. Erg actief zijn ze niet. Wij hebben er weinig van gezien want er was veel laag hangende bewolking en het miezerde soms. Jammer.
We hebben onderweg bij een kasteel (zo noemt men dit gebouw, zie foto) koffie gedronken en zijn uiteindelijk aangekomen in Taumarunui. Daar een kleine camping gezocht.
Morgen willen we langs een kiwi(vogel)-verzorgings bedrijf en dan door naar Hamilton.
Vandaag een grijze dag met later een klein beetje regen.
Soms de zon even gezien en een temperatuur van 21 graden, behalve in de laaghangende bewolking want daar was het maar 15 gr.

Dag 137 - zaterdag 21 januari - Taumarunui naar Hamilton

De camping was er eentje in het rijtje van rustig en stil. Er zijn nog een paar campers en wat motor-toeristen bijgekomen maar stil was het wel. We rijden vandaag naar Hamilton, een grotere stad in het binnenland.
Eerst gaan we langs het Otorohanga Kiwi House. Hier probeert men kiwi's te fokken die dan weer worden uitgezet in de natuur. Er zijn er niet zoveel meer van en men wil deze voor NZ toch wel belangrijke vogel behoeden voor uitsterven. De New Zealanders worden kiwi's genoemd, ook op tv en in de kranten en ook door de Australiërs. Het is zeker geen scheldwoord. We zijn niet van die dierentuinbezoekers, dieren moeten in de vrije natuur verblijven, maar voor sommige maken we een uitzondering.
Het Kiwi House vraagt NZ$20 pp als entree en we krijgen dan 2 kiwi's te zien. Het zijn echte nachtdieren, de ruimte waarin de vogels te zien zijn is helemaal donker, ze zijn zo goed als blind en kunnen niet vliegen. Ze lijken op wat groot uitgevallen kippen met een heel lange snavel waarmee ze in de grond wroeten op zoek naar eten. Er zijn 3 soorten kiwi's waarvan de grote het meest voorkomt en dan is dat heel weinig. Er mogen geen foto's gemaakt worden want het flitslicht zou de vogel erg doen schrikken.
Leuk om er een gezien te hebben. Verder in het park nog wat eenden, groene en gele gecko's , kea's, karrekieten, zwanen, uilen en roofvogels. Een beetje een armoedig park. maar goed, de entreeprijs is voor een deel voor het behoud van de kiwi.
We rijden verder door glooiend gebied en komen in Hamilton aan. Zoals gezegd een grotere stad met ruim 150,000 inwoners. We doen boodschappen in het centrum en vinden een leuke plaats op een camping.
Vandaag een droge dag, zon en wolken en ruim 20 graden.