126 - 129ste Dag Wellington

Dag 126 - dinsdag 10 januari 2012 - Picton naar Wellington

Je maakt niet elke dag mee dat je met de boot van het ene naar het andere eiland gaat binnen een land en dat de reis ook nog eens ruim 3 uren duurt. Wij vandaag dus wel, we gaan van Picton op het zuidereiland naar Wellington op het noordereiland van New Zealand.
Het is zoals de folders en boeken erover schrijven een heel mooie tocht. Er wordt zelfs gesproken over de mooiste boottocht ter wereld. Je vaart in een soort fjord naar zee. De bergen en heuvels om het fjord zijn allemaal heel groen en hier en daar woont ook nog iemand. Er staat een flink briesje maar minder dan eerder deze week toen de wind stormkracht bereikte. We zitten op een heel grote boot met max 1650 passagiers en plek voor heel veel auto's. De tocht gaat snel. Onderweg zien we een school dolfijnen, het zijn er wel een stuk of 50. Een prachtig gezicht. Na ruim 2 uur varen, waarvan slechts een half uur op open zee, zien we Wellington al liggen. De hoofdstad van New Zealand met ongeveer 500.000 inwoners.
We meren na 3,15 uur af en al snel rijden we op de snelweg naar het noorden. We zoeken een camping in Lower Hutt omdat we vandaar uit met de bus naar Wellington kunnen.
Op de Top 10 camping is opvallend veel plek. We dachten nog veel mensen aan te treffen die de hoofdstad bezochten, maar de camping is voor drie-kwart leeg. Later komen er toch nog veel campers en raakt het redelijk vol.
We krijgen een plek die niet zo leuk is en vragen om een andere. Geen probleem.
Het was een mooie dag, zon, wolken, ruim 20 graden en een lekker windje.

Dag 127 - 11 januari - Wellington

Prima nachtrust en rond 8.30 zien we dat heel veel mensen al weg zijn. We denken dat de meesten met de 8.30 uur boot naar Picton zijn gegaan.
Wij ontbijten, skypen (lang) met Veroni en doen boodschappen in Petone, een voorstad van Wellington. Het is al laat als we terug zijn, te laat om nog naar Wellington te gaan. We besluiten nog een dag langer te blijven en gaan dan morgen naar de hoofdstad. We genieten van de zon die inmiddels is doorgebroken en lezen wat folders over de hoofdstad. Museum Te Papa moeten we zien dus daar beginnen we mee morgen.
Een mooie dag, eerst grijs, daarna zon en wolkjes, 25 graden en een beetje wind.

Dag 128 - woensdag 12 janauri - Wellington

De bus brengt ons naar het centrum van de stad Het is iedere keer weer verrassend en leuk om met het openbaar vervoer naar 'n stad te gaan. Dit keer is het Wellington en we zijn bijna een uur onderweg door allerlei voorsteden zoals Lower Hutt en Petone. Vreemd is wel dat het op de camping nog redelijke zonnig was, maar dat het na 20 minuten in de bus zomaar begint te regenen. Dat blijft zo tot we in Wellington zijn. Daar schijnt weer een waterig zonnetje.
Wellington is een echt grote(re) stad. Veel mensen in de straten en de gebouwen zijn groot en hoog. Uiteraard de bekende winkelketens en toch ook wel veel andere winkels. De weg gaat dwars door het centrum dus als je oversteekt is het uitkijken. We drinken koffie en lopen verder naar Le Papa, HET museum van NZ . Toegang is gratis en het museum bestaat uit 5 etages. De beneden verdieping gaat over het ontstaan (geologisch) van NZ en hoe het komt dat er regelmatig aardbevingen zijn. Er is zelfs een huiskamer gemaakt waar eerst een film wordt vertoond over een aardbeving en daarna laat men voelen door het huis en de vloer te bewegen wat een aardbeving nu echt is. Wij herkennen de beweging hoewel de werkelijkheid toch even anders is. De horizontale beweging klopt wel, maar er zijn in werkelijkheid ook verticale en diagonale bewegingen. Eng dus.. zoals we weten.
Het blijkt dat er een P (primair) en S(secundair) beweging is. P gaat met 20.000km per uur horizontaal en even later komt S met 10.000km die vooral dwars op de vorige beweging gaat.
De laatste is ook de meest destructieve. Veel geleerd dus. De rest van het museum gaat vooral over het ontstaan, de Maori's, de andere (vooral Europeanen) migranten en later na 1990 de mensen uit Pacific Ocean, zoals Samoa, Hawaï, Fiji, en de Aziatische landen. Leuk om te lezen en te zien. Wel erg weinig over Hollanders gezien. Ze worden heel soms ergens genoemd, maar op Abel Tasman na wordt er bijna geen melding van gemaakt. Vreemd ..
Wel weten we nu dat de Maori's en vooral de Europese emigranten het land erg veranderd hebben. Ruim 50% was bebost en daar is sinds 1990 nog maar 5% van over. Alles is ten koste gegaan van weiland om daar koeien en schapen op te houden. Alles is ver-grast schreef iemand. en de grond is erg schraal geworden zodat veel kunstmest nodig is. Ook is ongeveer alle grond bewerkt op welke manier dan ook. Het doel van de (vooral Engelse) migranten was een ideaal Engeland te maken. De oorspronkelijke bewoners en hun leefomgeving moesten wijken voor het grote doel. Jammer maar nu begrijpen we waarom het zo is als het nu is. Alles wat je ziet is gemaakt/aangepast/ingericht door mensen en overal zie je koeien/schapen en vooral hekken. Echt overal hekken. Van de oorspronkelijke natuur is weinig tot niets meer over en dat in tegenstelling tot Australië waar veel nog steeds echt is. Leerzaam dus. 4 uur lang hebben we rondgelopen in het museum en we hebben ons prima vermaakt. Daarna hebben we nog wat rondgewandeld in de stad en nog wat dingen bezocht voor we weer terug zijn gegaan met de bus. Gelukkig is het verder de hele dag droog gebleven
Terug op de camping zien we dat er niet veel mensen zijn bijgekomen Rustig dus.
Een redelijke dag, met eerst zon, toen wat regen, toen weer zon en droog. Temperatuur 21 gr..


Dag 129 - donderdag 13 januari - Wellington naar Napier.

Veel wind en regen vannacht en ook vandaag veel wind. En daarbij ook nog eens regen. We rijden via de SH2 (State Highway 2) door de Hutt Valley naar Masterton. Vandaar gaan we naar Woodville en Dannevirke naar Hastings. Veel regen onderweg en zoals gezegd veel wind met soms windstoten tot 120km per uur. De camper merkt dat volop en schudt bij zo'n windvlaag flink heen en weer. Het stuur dus goed vasthouden. De weg is vooral op en neer We rijden door Dannevirke waar we verwelkomt worden door een stoere viking. Het dorp is gesticht door een groep Denen en Noren en ze houden hun herkomst hiermee in ere. We rijden richting het oosten en dat zou volgens de weermensen steeds beter weer moeten opleveren maar dat lukt niet echt. We rijden vaak precies onder de donkeren wolken en zien rechts de zon en blauwe lucht, maar boven ons en links regen. Ongeveer 250km lang regen en dat duurt dan 5 uren. Maar dan komt de zon en de blauwe lucht steeds dichterbij en de laatste 50km rijden we in de zon. Het landschap wordt steeds vrolijker en de temperatuur kruipt langzaam maar gestaag richting de 25 gr. Wel veel wind.
We komen aan op de camping waar het toch nog wel druk is. Het laatste vakantie weekend is dit en met mooi weer is het drukker.
Morgen gaan we naar Napier een art-deco dorp. Na een aardbeving in 1931 (7.9 op de schaal) was een deel van de stad 2 meter opgetild. Dit deel is in gebruik genomen door het vliegveld en huizen. De stad zelf werd helemaal afgebroken en weer opgebouwd in art deco stijl. De stijl was in de dertiger jaren van de vorige eeuw in en daarom zijn veel gebouwen in deze stijl opgetrokken. Toen een gewone keuze, maar dat levert nu een bezienswaardigheid op. Nergens in de wereld zijn zoveel gebouwen in deze stijl te zien. We zijn erg benieuwd.
Een natte dag, veel bewolking, veel regen en ong 15 gr, als afsluiting zon, een beetje wolken en 25 gr. Wel heel erg veel wind de hele dag die later in de avond wat gaat liggen.