050ste Dag Esperance

Dag 50 – woensdag 26 oktober – Esperance

Na een zeer natte dag, gisteren, en nacht is het nu droog. Het ziet er nog dreigend uit, maar misschien valt het mee. Er is sinds gisterenavond veel water gevallen want er staan overal plassen. Toen we gingen slapen gisteren regende het nog en het was fris .
Er vallen nog een paar druppels maar ook de zon is er af en toe. Het warmt dan snel en flink op en na een aantal dagen is dat best lekker. We bezoeken Cape le Grand National park. Een park op 50km afstand met daarin volgens kenners (Australiërs) het mooiste/witste strand ter wereld, het Lucy Bay strand. Het is inderdaad een heel wit strand (zie foto), maar het mooiste, neen dat vinden wij niet. Er ligt teveel rommel. Jammer dat de zon niet scheen want dan is het toch mooier. Helaas waren ook hier weer vliegen en een dagje aan dit strand staat niet op ons verlanglijstje. We bekijken nog een paar stranden en baaien en we kunnen ons voorstellen als het een mooie heldere dag is dat dit er schitterend uitziet. Alleen jammer dat het hier ligt, want Australiërs liggen/zitten niet aan het strand. Veel te veel UV straling en de kans op huidkanker is zo groot dat men hier gewoon niet in de zon wil zitten. Jammer maar wij zouden dat als we hier zouden wonen ook niet doen.
In Esperance zelf is een Great Ocean Road tocht uitgezet. Deze brengt ons langs allerlei unieke en schitterende uitzichten en baaien aan de zee. Ook komen we alweer langs een Pink Lake maar het ziet er niet bepaald rose uit. Het is eerder grijs. We hebben meer rose meren gezien. Op een uitleg-bord lazen we dat rose meren oa ook in Frankrijk voorkomen. Wij hebben er nog nooit van gehoord laat staan dat we het daar gezien hebben.
Het is tot nu toe droog geweest maar als we bij Woolworth boodschappen hebben gedaan valt de regen met bakken uit de lucht. Tussen de druppels door rennen we naar de auto. Het regent nog een tijdje, maar nu rond half negen is het droog. Het was wel lekker warm vandaag.
Morgen beginnen we aan een tocht van 1900km. Deze brengt ons van Esperance over de Eyre Highway tot Port Augusta. Het eerste gedeelte, 1400km, gaat door Nullarbor (treeless plain, boomloze vlakte), eens deel van een oceaanbodem en nu de grootste platte vlakte ter wereld met een oppervlakte van 200.000 vierkante kilometer (bijna 5 x zo groot als Nederland). We kijken er naar uit om dit wereldwonder te doorkruizen. Even dus geen telefoon, geen internet. We plannen er 5 dagen over te doen.