105 - 107ste Dag Milford - Arrowtown - Lake Hawea

Dag 105 - dinsdag 20 december 2011 - Milford Sound naar Te Anau

Goed geslapen en geen last gehad van enge beestjes. Gelukkig zijn ze buiten gebleven. Het is een mooi begin van de dag met de zon, wolkjes en de bergen met soms laaghangende wolken. Het is 13 graden en het ziet er allervriendelijkst uit. We doen de gewone dingen en rond 10 uur gaan we op weg, terug naar Te Anau. We moeten dezelfde weg terug en deze is erg rustig. Wel komen er ons veel bussen en andere auto's tegemoet, maar achter ons rijdt 75 km niemand. Ook worden we niet ingehaald, Kortom een rustige weg. We gaan onderweg nog naar wat bezienswaardigheden die we op de heenweg over hebben geslagen vanwege drukte (vaak een bus vol Aziaten die net aankwamen). In de loop van de middag komen we in Te Anau aan en doen boodschappen. We besluiten hier te blijven, het is mooi weer, zon en 25 gr, de camping die we uitzoeken heeft mooie plaatsen en het is er rustig (een andere camping dus als op de heenweg) en we willen nog wat wassen.
Het blijft heerlijk weer en de was is schoon en droog in een mum. 's Avonds eten we bij Toni de plaatselijke pizza boer. Fijn om een keer niet zelf te koken. Wat we wel erggg vreemd vonden is dat de kinderen van de eigenaar/beheerder meehielpen bij de bediening. Kinderen (3) van 8 tot 11 jaar denken we, die de maaltijd komen brengen, de tafel afruimen, koffie zetten. Wij vinden het vreemd en eigenlijk niet kunnen.
Tijdens het eten begint het flink te regenen. Er valt veel water in een korte tijd. Weer geen droge dag. Een half uur later is het droog en komt de zon weer terug. Echt een bergen regenbui.
Een mooie dag, zon, windje 23 graden en een afsluitend buitje. Voor Te Anau was dit een schitterende dag waar ze er niet veel van hebben.

Dag 106 - Te Anau naar Arrowtown

We trekken weer verder noordwaarts naar Queenstown. Via een schitterend gelegen weg langs een heel lang meer, Lake Wakatipu, komen we in de stad aan. Dit is het 'Adventure Paradise of the world'. Verzin iets raars, engs, stoms, gevaarlijks en het kan in Queenstown. Bungy Jumpen is hier uitgevonden en dat kun je dus nog steeds op een aantal plaatsen. Verder is er wildwater racen, parachutespringen, kajakken, 'n brug beklimmen, racen op 4 wiel-motoren, je bedenkt het maar. Ruim 400 attracties en de jeugd (heel veel aanwezig hier) en de New Zealanders zelf vinden dit het einde. De echte drukte komt volgende week nadat de bewoners eerst Kerst thuis hebben gevierd. Queenstown is een relatief kleine stad van 13000 inwoners maar dat worden er volgende week minstens 5 keer zoveel. Accommodaties genoeg.
We parkeren de auto op een grote parkeerplaats 5 min. van het centrum. We drinken koffie met een pie, lopen wat rond en bekijken de omgeving. Het lijkt een beetje op een wintersport plaats in de Alpen. Er is hier 's winters heel veel wintersport want op de bergen om ons heen ligt dan veel sneeuw. De belangrijkste winkelstraat barst van de boekingsbureaus en er zijn wel een paar terrasjes.
We rijden door naar Arrowtown waar een camping is. We blijven hier 2 nachten. Het weer vandaag was goed. Droog, veel zon, 25 graden en weinig wind. Het lijkt zowaar een beetje zomer te worden hier. De vooruitzichten zijn ook goed. Zon tot volgende week woensdag 29 december. We genieten.. Als we ´s avonds willen koken is het gas op. Balen dus ..

Dag 107 - donderdag 22 december - Arrowtown

Opstaan en de standaard dingen.. douchen, ontbijten. Eerst de gasfles laten vullen, Queenstown bezoeken en boodschappen doen. De gasfles vullen is ruim 4 kg en kost NZ$14,20. In Australië betaalden we voor 3,5 kg AUS$ 30. Nogal 'n verschil. In de stad is het drukker en het lijkt wel of de vakantie nu echt begonnen is. Heel veel jeugd en steeds meer ouders met kinderen. We drinken koffie aan de haven en genieten van de zon en een lekker windje. We vragen bij de VVV waar we bungy-jumpen kunnen zien en moeten daarvoor dus 25min rijden naar de Kawarau Bridge. Hier is in 1987 het jumpen ontdekt door oa de Nederlander van Asch en vanaf deze brug van 43 meter hoog boven de rivier is voor het eerst gesprongen aan elastiek. Nu is het business, de brug wordt voor verkeer niet meer gebruikt en is helemaal, inclusief bezoekerscentrum, ingericht op het springen. Voor NZ$180 (ong 110Euro) kun je je van de brug laten duwen zoals 2 Nederlandse auteurs van reisboeken schreven. Het is iedere keer een spannend gebeuren als de springers klaar staan. Van alle leeftijden zijn ze er en je kunt springen zonder en met een dip in de rivier. Bij een dip rekt het elastiek zover dat je met je handen/hoofd het water raakt. Voor je springt wordt je gewogen en je gewicht wordt op je hand geschreven met een stift. De mensen die je vastmaken weten dus precies de afstelling voor je sprong. Een continue bedrijf is het geworden met een fotograaf die alles van te voren en na je sprong vastlegt. Die foto's kun je dan weer kopen uiteraard. De hoogte is 43 meter en dat is relatief laag. Er springen ook mensen de Nevin-jump hier in de buurt. Dat is dan een overstekende rots en is 134 meter hoog. Ook spannend als je er van houdt. Geef mij maar parachute springen.
Het was een leuke dag met mooi weer, zon 25 gr, en wolken.